Poczucie beznadziei

Wydawałoby się, że zdrowi seniorzy mający wysoką emeryturę i otoczeni kochającą rodziną nie mają powodów do zmartwień. Bynajmniej. Życie na emeryturze może okazać się mniej kolorowe niż się wydaje.

Seniorzy narażeni są na różne choroby, a jedną z najgroźniejszych jest depresja. Depresja to pojęcie stosowane w terminologii psychiatrycznej, odnoszące się do zespołu objawów choroby afektywnej, określanej mianem zaburzenia nastroju. Choroba powoduje nieustanne poczucie smutku, winy, pesymizmu, niezdolnością do przeżywania przyjemności, bezsennością lub nadmierną sennością, zmniejszeniem apetytu oraz obniżeniem napędu psychoruchowego. Choroba jest niezwykle niebezpieczna, zwłaszcza dla osób starszych. Zaburzenia u seniorów objawiają się poprzez bezsenność, która doprowadza do wycieńczenia fizycznego i psychicznego. Nie mogąc zasnąć, osoby starsze nie mogą zregenerować organizmu, a w zamian ulegają nieustannym refleksjom. Bezsenność, zmęczenie i przemyślenia powodują poczucie smutku, zaniedbanie zainteresowań, brak apetytu oraz obniżenie samooceny.

Myśli samobójcze

Zdiagnozowanie depresji jest trudnym zadaniem, gdyż niełatwo jest nią odróżnić od tym czasowego braku motywacji i smutku wywołanego splotem wydarzeń. Osoby po 65. roku życia stają się mniej rozmowne i wylewne. Silniej i częściej przeżywają smutek, przygnębienie i otępienie. Borykają się z nieustającymi huśtawkami nastrojów, a na rozwój ich zaburzeń wpływa także choroba wieńcowa, cukrzyca, problemy z sercem, wątrobą, płucami oraz uszkodzenia naczyń mózgu. Ponadto depresja mylona jest często ze schorzeniami somatycznymi. Ignorowana lub leczona w niewłaściwy sposób może doprowadzić do niewyobrażalnego poczucia samotności, skrajnego wyczerpania psychicznego, myśli samobójczych, a w w skrajnych przypadkach nawet do samobójstwa. Depresja jest bardzo niebezpieczną chorobą niosącą ze sobą poważne konsekwencje. By zahamować jej rozwój warto udać się na konsultacje do zakładu opieki leczniczej.